گسترش اندیشه های استاد محمد بهمن بیگی

یکی از نیایش های روزهای من این است که ؛ چه خوب شد من به ایل خدمت کردم " محمد بهمن بیگی "

گسترش اندیشه های استاد محمد بهمن بیگی

یکی از نیایش های روزهای من این است که ؛ چه خوب شد من به ایل خدمت کردم " محمد بهمن بیگی "

از استاد بهمن بیگی بیاموزیم که .......

خدمت اصیل وانسانی در همه جا و درهمه وقت محترم است.

خدمت با مکان وزمان ازمیان نمی رود.

خدمت در الاسکا خدمت است.

در فیروزابادهم خدمت است.

خدمت دیروز وامروز نمی شناسد.

پارسال و امسال ندارد.

معالجه بیمار درهمه جا و همیشه خدمت است.

نوازش یتیم - دستگیری مستمند- با سوادکردن و بی سواد کردن در همه جا و همیشه خدمت است.

عدالت در زمان انوشیروان عدالت بود. هنوزهم عدالت است.

خدمت تنها در صورتی ماهیت و کیفیت خودرا ازدست می دهد که با اغراض پلید الوده شود و گرنه هیچ چشمه ای زلال تر وروشن تر از چشمه دل انگیز خدمت وجود ندارد.

خدمت اگر راست ودرست باشد جاودانی و تهمت ناپذیر است. خدمت کرده ام . روسفید وسربلندم. انگشتان بچه های عشایر را به جای کلنگدن تفنگ با ابزار ظریف جراحی اشنا ساخته ام. برای سلامتی مادران وخواهران سر ازپا. نشناخته ام . عفریت شوم ال را از ایل رانده ام

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد