بهمن" و"بیگ"

کوچ پر زحمت و بی باری بود
در گذر گاه پر از خوف و خطر
درّه و معبر پر گرگ وشغال

بهمن" و"بیگ" 

  شعری از سلمان احمدی از نور آباد ممسنی

"بهمن" و"بیگ"

کوچ پر زحمت و بی باری بود
در گذر گاه پر از خوف و خطر
درّه و معبر پر گرگ وشغال
یرد، راحتگه پر خاری بود
دشت سرسبز وعلوفه بسیار
پای هر بوته ی آن ماری بود
شب مهتابی ییلاق درآن گستره دشت
که عجین بود ز عطر گل صد گونه ی مست
تابش زر صفت شعله خورشید به صبح
که بپاشید در آن حجله ی صحرای صفا
به سراپای عروسان خوش اندام چمن
ساز می کرد درآن پایه ی کوه خنده کبک
و در آن بزمگه رنگ به رنگ شیهه ی اسب
وز هیاهوی شبانان و سباق اسبان
طشت پر شیر و گلیم رنگین
وآن سیه چادر پر تار و طناب و پایه
خوش صدا اسلحه ی قاتل دهها آهو
هیچ یک هیچ، سروری به دلش راه نداد
نی چوپان ، که می خاست ز نای جانش
بر زلال دل پر مسأله اش شور نداشت
شادی وعشق و خوش و ناخوش ایل
بر کران دل دریایی او موج نداشت
جمله اندیشه و فکر و همه ی تدبیرش
حول یک مسأله و حلّ یکی معضله بود
باب علمی بگشاید بر این دشت سیاه
وارهاند همگان را از این خوف و تباه
خوش صدا اسلحه ی خوش رقم صف شکنش
قلم و جوهر و زرّین ورق دفتر بود
قهقه کبک و همه شیهه ی اسب کهرش
خواندن شعر طرب زای یکی دختر بود
شعله ی شمس قدر شوکت تابنده ی او
تابش علم جهالت کش پر گوهر بود
آن سپید چادر گردش که به سان خورشید
بر سیه چادر بی دانشی و جهل یکی اخگر بود
در زمستان سیاه و ستم آن برهه
فصل شاداب بهار و گل خوش منظر بود
"بهمن " علم و خرد بود در آن شیب زمان
"بیگ " خوش پا و فروزنده تر از اختر بود ( بیگ در زبان لری به معنای "عروس")قالب شعر من از وصف جمالش بشکست
هم غزلواره و هم نو ولی ابتر بود
وصف دردانه ی ما را نتوان کرد بیان
او بر ابناء زمانش ز همه برتر بود
نام او تا به ابد در دل تاریخ به جاست
نجم پر شعشعه ی تار شب کشور بود
او تعلق به یکی قوم ویکی ایل نداشت
بر همه کرد و لر و ترک و عرب رهبر بود
پنجشنبه 1388/2/16 نور آباد ممسنی

 
سلمان احمدی